1 : എന്റെ ദൈവമേ, എന്റെ ദൈവമേ, എന്തുകൊണ്ട് അങ്ങ് എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു! എന്നെ സഹായിക്കാതെയും, എന്റെ രോദനം കേള്ക്കാതെയും, അകന്നു നില്ക്കുന്നതെന്തുകൊണ്ട്?
2 : എന്റെ ദൈവമേ, പകല്മുഴുവന് ഞാന് അങ്ങയെ വിളിക്കുന്നു; അങ്ങു കേള്ക്കുന്നില്ല; രാത്രിയിലും വിളിച്ചപേക്ഷിക്കുന്നു; എനിക്ക് ആശ്വാസം ലഭിക്കുന്നില്ല.
3 : ഇസ്രായേലിന്റെ സ്തുതിയുടെ സിംഹാസനത്തില് ഉപവിഷ്ടനായിരിക്കുന്നവനേ, അവിടുന്നു പരിശുദ്ധനാണ്.
4 : അങ്ങയില് ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാര് വിശ്വാസമര്പ്പിച്ചു; അവര് അങ്ങയില് ശരണംവച്ചു, അങ്ങ് അവരെ മോചിപ്പിച്ചു.
5 : അങ്ങയോട് അവര് നിലവിളിച്ചപേക്ഷിച്ചു; അവര് രക്ഷപെട്ടു; അങ്ങയെ അവര് ആശ്രയിച്ചു; അവര് ഭഗ്നാശരായില്ല.
6 : എന്നാല് , ഞാന് മനുഷ്യനല്ല, കൃമിയത്രേ; മനുഷ്യര്ക്കു നിന്ദാപാത്രവും ജനത്തിനു പരിഹാസവിഷയവും.
7 : കാണുന്നവരെല്ലാം എന്നെ അവഹേളിക്കുന്നു; അവര് കൊഞ്ഞനംകാട്ടുകയും പരിഹസിച്ചു തലയാട്ടുകയും ചെയ്യുന്നു:
8 : അവന് കര്ത്താവില് ആശ്രയിച്ചല്ലോ; അവിടുന്ന് അവനെ രക്ഷിക്കട്ടെ; അവിടുന്ന് അവനെ സ്വതന്ത്രനാക്കട്ടെ; അവനില് അവിടുത്തെ പ്രസാദം ഉണ്ടല്ലോയെന്ന് അവന് പറയുന്നു.
9 : എങ്കിലും, അവിടുന്നാണ് മാതാവിന്റെ ഉദരത്തില് നിന്ന് എന്നെ പുറത്തുകൊണ്ടു വന്നത്; മാതാവിന്റെ മാറിടത്തില് എനിക്കു സുരക്ഷിതത്വം നല്കിയതും അവിടുന്നുതന്നെ.
10 : അങ്ങയുടെ കൈകളിലേക്കാണു ഞാന് പിറന്നുവീണത്; മാതാവിന്റെ ഉദരത്തില് ആയിരിക്കുമ്പോള് മുതല് അവിടുന്നാണ് എന്റെ ദൈവം.
11 : എന്നില് നിന്ന് അകന്നു നില്ക്കരുതേ! ഇതാ, ദുരിതം അടുത്തിരിക്കുന്നു.സഹായത്തിനാരുമില്ല.
12 : കാളക്കൂറ്റന്മാര് എന്നെ വളഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ബാഷാന്കാളക്കൂറ്റന്മാര് എന്നെചുറ്റിയിരിക്കുന്നു.
13 : ആര്ത്തിയോടെ അലറിയടുക്കുന്ന സിംഹംപോലെ അവ എന്റെ നേരെ വായ് പിളര്ന്നിരിക്കുന്നു.
14 : ഒഴിച്ചുകളഞ്ഞ വെള്ളംപോലെയാണു ഞാന് , സന്ധിബന്ധങ്ങള് ഉലഞ്ഞിരിക്കുന്നു; എന്റെ ഹൃദയം മെഴുകുപോലെയായി; എന്റെ ഉള്ളില് അത് ഉരുകിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
15 : എന്റെ അണ്ണാക്ക് ഓടിന്റെ കഷണംപോലെ വരണ്ടിരിക്കുന്നു; എന്റെ നാവ് അണ്ണാക്കില് ഒട്ടിയിരിക്കുന്നു; അവിടുന്ന് എന്നെ മരണത്തിന്റെ പൂഴിയില് ഉപേക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു.
16 : നായ്ക്കള് എന്റെ ചുറ്റും കൂടിയിരിക്കുന്നു; അധര്മികളുടെ സംഘം എന്നെ വളഞ്ഞിരിക്കുന്നു; അവര് എന്റെ കൈകാലുകള് കുത്തിത്തുളച്ചു;
17 : എന്റെ അസ്ഥികള് എനിക്ക് എണ്ണാവുന്ന വിധത്തിലായി; അവര് എന്നെ തുറിച്ചുനോക്കുന്നു;
18 : അവര് എന്റെ വസ്ത്രങ്ങള് പങ്കിട്ടെടുക്കുന്നു; എന്റെ അങ്കിക്കായി അവര് നറുക്കിടുന്നു.
19 : കര്ത്താവേ, അങ്ങ് അകന്നിരിക്കരുതേ! എനിക്കു തുണയായവനേ, എന്റെ സഹായത്തിനു വേഗം വരണമേ!
20 : എന്റെ ജീവനെ വാളില് നിന്നു രക്ഷിക്കണമേ! എന്നെ നായുടെ പിടിയില് നിന്നു മോചിപ്പിക്കണമേ!
21 : സിംഹത്തിന്റെ വായില് നിന്ന് എന്നെ രക്ഷിക്കണമേ! കാട്ടുപോത്തിന്റെ കൊമ്പുകളില്നിന്നു മുറിവേറ്റ എന്നെ മോചിപ്പിക്കണമേ!
22 : ഞാന് അവിടുത്തെ നാമം എന്റെ സഹോദരരോടു പ്രഘോഷിക്കും, സഭാമധ്യത്തില് ഞാന് അങ്ങയെ പുകഴ്ത്തും.
23 : കര്ത്താവിന്റെ ഭക്തരേ,അവിടുത്തെ സ്തുതിക്കുവിന്; യാക്കോബിന്റെ സന്തതികളേ, അവിടുത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്തുവിന്; ഇസ്രായേല് മക്കളേ, അവിടുത്തെ സന്നിധിയില് ഭയത്തോടെ നില്ക്കുവിന് .
24 : എന്തെന്നാല് , പീഡിതന്റെ കഷ്ടതകള് അവിടുന്ന് അവഗണിക്കുകയോ പുച്ഛിക്കുകയോ ചെയ്തില്ല; തന്റെ മുഖം അവനില് നിന്നു മറച്ചുമില്ല; അവന് വിളിച്ചപേക്ഷിച്ചപ്പോള് അവിടുന്നു കേട്ടു.
25 : മഹാസഭയില് ഞാന് അങ്ങയെ പുകഴ്ത്തും; അവിടുത്തെ ഭക്തരുടെ മുന്പില് ഞാന് എന്റെ നേര്ച്ചകള് നിറവേറ്റും.
26 : ദരിദ്രര് ഭക്ഷിച്ചു തൃപ്തരാകും; കര്ത്താവിനെ അന്വേഷിക്കുന്നവര് അവിടുത്തെ പ്രകീര്ത്തിക്കും; അവര് എന്നും സന്തുഷ്ടരായി ജീവിക്കും.
27 : ഭൂമിയുടെ അതിര്ത്തികള് കര്ത്താവിനെ അനുസ്മരിക്കുകയും അവിടുത്തെ അടുത്തേക്കു തിരിയുകയും ചെയ്യും; എല്ലാ ജനതകളും അവിടുത്തെ സന്നിധിയില് ആരാധനയര്പ്പിക്കും.
28 : എന്തെന്നാല് , രാജത്വം കര്ത്താവിന്േറതാണ്; അവിടുന്ന് എല്ലാ ജനതകളെയും ഭരിക്കുന്നു.
29 : ഭൂമിയിലെ അഹങ്കാരികള് അവിടുത്തെ മുന്പില് കുമ്പിടും, ജീവന് പിടിച്ചുനിറുത്താനാവാതെ പൊടിയിലേക്കു മടങ്ങുന്നവര് അവിടുത്തെ മുന്പില് പ്രണമിക്കും.
30 : പുരുഷാന്തരങ്ങള് അവിടുത്തെ സേവിക്കും; അവര് ഭാവിതലമുറയോടു കര്ത്താവിനെപ്പറ്റി പറയും.
31 : ജനിക്കാനിരിക്കുന്ന തലമുറയോടു കര്ത്താവാണു മോചനം നേടിത്തന്നത് എന്ന് അവര് ഉദ്ഘോഷിക്കും.